Duizenden kilometers.
Ditto hoogtemeters.
10 jaar trouwe dienst op de teller.
Waarvan minstens 7 een halve maat te krap (blijkbaar is je buik niet het enige lichaamsdeel dat uitzet tijdens een zwangerschap).
En gisteren was het dan eindelijk tijd om afscheid te nemen.
Auf wiedersehen, mijn geliefde Meindl bergbotinnen.
Nu heb je in onze contreien niet altijd een gespecialiseerde winkel om de hoek (wat is het tegengestelde van een shopping walhalla?). Maar het moet gezegd: de winkeliers die er zijn in de Far West doen hun stinkende best om een uitstekende service te geven.
Zo ook de wandelschoen-winkel.
De uitbater is een wandelende encyclopedie (pun intended) als het over zijn product gaat en wil absoluut dat je naar buiten gaat met schoeisel waar je jarenlang plezier aan beleeft.
Ik vind dat geweldig.
En heel wat andere klanten blijkbaar ook.
‘Met ‘t Keroona moeten de wandelschoenen hier buiten gevlogen zijn zeker?’, vraag ik, eerder retorisch.
‘De vraag is ontploft’, vertelt de zaakvoerder.
En toch staat de man voor hartverscheurende keuzes. Want: de productie kan niet volgen. De producenten bedienen eerst de lokale Duitse of Oostenrijkse markt.
‘Wij moeten het hier doen met de restjes, die soms maanden op zich laten wachten. Zolang kunnen de meeste klanten niet wachten, dat begrijp je’.
Auch.
Het gesprek zette me aan het denken over alle grote outside forces waar je als kleine garnaal van een ondernemer aan blootgesteld bent.
’t Keroona.
Globale recessies.
Doorgeslagen dictators. 🤦♀️
Volgens mij is de levensbelangrijke skill die je door al die ellende helpt de vaardigheid om te blijven creëren. Om te blijven inzetten op waar je in
gelooft. Om dienstbaar te blijven ook.
Nu we na twee jaar pandemie opnieuw met zoveel leed geconfronteerd worden, is de déjà vu compleet. Je kan je in het aanschijn van zoveel menselijke pijn opnieuw compleet laten lam slaan. En met wat er op de beeldbuis te zien is, is het ook niet zo gek om je verdoofd, gelaten of machteloos te voelen.
Maar ons opsluiten en afsluiten en focussen op angst en negatieve energie is niet wat onze tedere harten nodig hebben.
Nu meer dan ooit hebben we positieve actie en verbinding nodig. Onze nek uitsteken voor waar we in geloven.
Als je een coach bent, dan hebben heel wat mensen nu nood aan wat jij hen kan geven. Als je een creatieveling bent, schenk ons dan schoonheid. Als jij anderen een hart onder de riem kan steken, kan inspireren of verbinden, neem dan die rol op.
The power of the people is greater than the people in power.
Warme groet,
P.S. In maart 2020 publiceerde ik een reeks blogposts die heel wat mensen geholpen hebben om als solo-ondernemer moeilijke wateren te doorvaren. Misschien heb je er nu ook weer wat aan. Lees ze hier >>
DE BESTE MAILS VAN HET INTERNET 👍
Mijn wekelijkse mails zijn even binge-worthy zijn als Game of Thrones (maar iets minder bloederig). Schrijf je in en steel gerust een idee of twee zodat je abonnees aan je lippen hangen.
+ toon Comments
- Hide Comments
Reageer