Er zit waarschijnlijk ergens een tikfout in deze blogpost. Ongetwijfeld word ik daar binnen de kortste keren ook op gewezen door een zelfverklaarde taalpurist. En weet je wat? DAT IS HELEMAAL OK. “Errare humanum est”, zou Mr. Vanderbiest, mijn memorabele leraar Latijn als argument naar voren schuiven. Gewapend met de wijsheid van de Romeinen sla ik klanten al jàren - met véél liefde - om de oren met mijn mantra “progress not perfection”. Het zal hen misschien verbazen, maar als geboren perfectionist is dat iets wat ik ook constant tegen mezelf loop te herhalen. Maar hoe zet je zo’n leuze om in de praktijk? Dat is een ander paar mouwen. Stroop die dus maar op & prepare to get dirty, perfectionistische lezer!

Perfectionisme: een concurrentieel voordeel?

Eerst en vooral: perfectionisme is niet alleen slecht nieuws. Het is je innerlijke strever die ervoor wil zorgen dat je op je allerbeste niveau presteert. Die je ervoor wil behoeden afschuwelijke blunders te maken. Het is het stemmetje in je hoofd dat je een schop onder je kont geeft om je hart en je ziel te leggen in wat je doet. Het is dankzij mijn coach dat ik heb leren inzien dat ik best veel te danken heb aan dat competitief beest in mezelf.

Het wordt pas problematisch als je innerlijke übermensch je groei begint te saboteren in plaats van je vooruit te helpen. Als perfectionisme in dezelfde cocktailshaker terechtkomt als onzekerheid en twijfel, dan is het opeens immobilisme troef. We hebben opeens schrik om fouten te maken, om af te gaan als een gieter. En dus blijven we veilig in de coulissen, bang om boven het maaiveld uit te steken. Onze ideeën? Die blijven veilig in de frigobox zitten.

Vaak vallen we in die valstrik omdat we onszelf vergelijken met anderen. Anderen, waarvan we denken dat ze het allemaal voor elkaar hebben (wat uiteraard je reinste onzin is, maar vertel dat maar eens aan je innerlijke criticus). Of, zoals ons aller Brené het zou zeggen (beter dan ikzelf, ha!):

“Healthy striving is self-focused: "How can I improve?" Perfectionism is other-focused: "What will they think?”
- Brené Brown

De perfecte ondernemer

Perfectionisme houdt je groei tegen, maar stilstaan is geen optie als je je eigen business runt. De realiteit is dat je je als ondernemer simpelweg geen perfectionisme kan veroorloven.

Als je je innerlijke perfectionist aan het stuur laat zitten, dan publiceer je nooit die ene blogpost, want er zal altijd wel iets béter kunnen (de foto’s, de meta-description of de derde subtitel…). Dan komt die nieuwe online cursus waar je al 2 jaar op zit te broeden er nooit, want er zal altijd nog een les of module zijn waarover je innerlijke criticus niet ophoudt met zeuren. Dan raak je compleet verlamd bij het zien van al die andere ondernemers die klaarblijkelijk al mijlen verder staan dan jij. Die ongetwijfeld beter, competenter, sympathieker, creatiever, spitsvondiger zijn. Wat heeft het voor zin om daarmee te gaan wedijveren?

Perfectionisme houdt jouw groei als ondernemer tegen. Maar bekijk het eens vanuit het perspectief van jouw achterban. Als je je perfectionisme laat overnemen, dan blijven de mensen die jou nodig hebben, jouw tribe, jouw klanten, op hun honger zitten. Dan ontzeg je hen de kans om te delen in jouw inzichten en jouw expertise.

Zeg nu zelf, wat is beter: een imperfecte maar niettemin interessante gepubliceerde blogpost of een blogpost die ongepubliceerd op je harde schijf blijft staan? Een bèta-versie van jouw online cursus die nog niet 100% op punt staat, maar waar jouw klanten al meteen stappen mee kunnen zetten of… de belofte dat het er ooit wel eens van komt?

Je eigen prille begin vergelijken met iemand die misschien al jaren hard aan de weg timmert? Dat is onfair tegenover jezelf. Niet doen!

Pragmatisme rules

Ik breek hier een lans om je perfectionisme in balans te houden met een stevige dosis pragmatisme. Ja, je mag streng zijn voor jezelf. Maar je moet jezelf ook de kans geven om actie te ondernemen. Om vooruitgang te maken, dag na dag. Maar hoe doe je dat dan? Zo laat je je innerlijke perfectionist en pragmaticus met elkaar samenleven.

Cohabitatie à la Statler & Waldorf: het gaat om het evenwicht, jongens!

Een idee bedenken voor je volgende stuk content

Perfectionist: zoekt hét ultieme idee voor een blogpost/freebie/e-mail/Insta post
Pragmaticus: wacht niet op een briljante, geniale inval waarmee klaarblijkelijk goddelijke interventie gemoeid is maar start met een idee dat “goed genoeg” is

Tip: Stel jezelf de vraag: helpt het mijn publiek vooruit? En heb ik goesting om hierover te schrijven?

Omvang van je content

Perfectionist: denkt dat ze een encyclopedie moet schrijven vooraleer het ook maar enige waarde heeft
Pragmaticus: helpt haar publiek de volgende (kleine) stap zetten met haar content

Tip: Als je een goede topic hebt, maak dan eerst een behapbaar stuk content vooraleer je je op een e-book van 59 pagina’s stort (dat misschien nooit afraakt en dat wellicht too much information bevat voor je ideale klant)

Expertise

Perfectionist: denkt dat ze nog 2 opleidingen moet volgen en een certificaat of diploma behalen vooraleer ze mensen kan helpen
Pragmaticus: blijft actie ondernemen en helpt mensen die nog een paar stappen achter komen

Tip: Stel jezelf de vraag welke inzichten jou geholpen hebben om te groeien in jouw niche en baseer daar je content op

Schrijven

Perfectionist: wil meteen perfecte zinnen schrijven met de exact juiste woorden in een niet te versmaden tone of voice (en meteen met een kwinkslag, ahja!)
Pragmaticus: begint met een ontwerptekst en focust haar energie op waardevolle ideeën op papier krijgen

Tip: Zet een timer en verplicht jezelf een shitty first draft te schrijven. Je mag, zeg dat ik het gezegd heb!

Eindredactie

Perfectionist: wordt moedeloos van eindredactie omdat ze niet weet waar eerst te beginnen - àlles kan beter!
Pragmaticus: bekijkt de ontwerptekst stap voor stap, en verbetert telkens één specifiek aspect (bijvoorbeeld goede voorbeelden toevoegen, controleren op tikfouten, tone of voice aanpassen,…)

Tip: Maak een checklist van alles wat je wil controleren vooraleer je je tekst publiceert. Overloop het telkens bij de eindredactie van je tekst, zo kan je op je twee oren slapen dat je niks vergeet.

Content publiceren

Perfectionist: voelt het angstzweet van haar rug lopen als ze haar post wil publiceren (“wie zit hier in godsnaam op te wachten?”)
Pragmaticus: is blij dat ze haar lezers kan helpen en kan niet wachten om aan de volgende post te beginnen

Tip: Zet een tattoo op je hand: “I AM GOOD ENOUGH” (als je niet zo ver wil gaan, kan een post-it op je bureau ook dienst doen ;-)

Start before you’re ready

At some point, you really just have to finish your work and release it as is—if only so that you can go on to make other things with a glad and determined heart. Which is the entire point. Or should be.”

― Elizabeth Gilbert, Big Magic: Creative Living Beyond Fear

Ik sluit graag af met het advies van Liz Gilbert. Gaat en creëert, gij allen!

Schrijf vaak en veel. Maak er een gewoonte van.

Jij bent goed genoeg. Jouw content is goed genoeg.

Start nog voor je klaar bent. Doe eens een quick and dirty launch.

Wees geen egoïst. Don’t keep all the good stuff to yourself!

En laat eens weten in de comments: wat houdt jou nog tegen om van je te laten horen?

Pssst - toch nog je schrijfskills wat bijspijkeren?

Maar dan met een behapbare, effectieve cursus waar je direct resultaat mee boekt? Er loopt een interessante promo op mijn storytelling workshop. Go get it >>